filmsterren en kippennekken
Door: Jos Laurenssen
Blijf op de hoogte en volg jos
15 December 2011 | Gambia, Kololi
Woensdag 14 dec.
De kinderen gaan nog steeds niet naar school, er is nog geen vervoer.
Maar dat geeft niets vandaag is onze filmdag.
Voor de promo dvd van ‘secondhome” hebben beelden nodig van aller daagse dingen,
Zoals: ophalen van de kinderen ,opstaan ,eten, enz.
Als filmsterren gekleed gaan de kinderen de bus in.
We gaan eerst Louie ophalen bij zijn zus.
Aangekomen zien we een tengere jong vrouw die Louie verzorgt.
Marie praat met haar over hoe het gaat met Louie.
Ze zegt: het gaat goed met Louie, hij snijd niets meer kapot, hij draait geen kippen de nek meer om.
Hij houdt van zingen, als hij kan ….zingt hij de hele dag.
Er is wel een kanttekening, louie is een stevige boy die behoorlijk wat rijst kan weg stouwen. De vader weigert geld te geven om hem te voeden.
De zus verteld dat Louie geen matras heeft om op te slapen.
Ik kijk in de ogen van de zus en zie een moegestreden vrouw , een vrouw van amper 30 jaar met een blik van een 70-jarige.
Ik krijg medelijden met haar en geeft haar wat geld, wat moet je anders?
Sinds we Louie van de straten van Banjul hebben opgepikt heeft hij als 4 woonadressen gehad, zijn enige echte huis is; “ Secondhome” weer besef ik wat wij betekenen voor deze kinderen.
Louie zit met de rest van de Bubs in de Bus en we gaan richting Bini,s waar de kinderen wat eten eten krijgen, we hebben allleen de inkoop van de drank hoeven te betalen.
Berend en gerrit , Bedankt de kinderen hebben genoten.
Oja, 2 engelse mensen gaven ons 1000 Dallasi voor de kinderen, het zijn dus niet allleen de Hollanders die geven.
Na de maaltijd gaan we naar “ Tanghe “waar Isatou en Cherno wonen.
We worden hartelijk ontvangen en marie heeft weer een interview met de ouders.
Weer vraagt de moeder of een ECHT geen medicijn is voor de ziekte van haar beide kinderen.
NEE is het antwoord, ze zullen sterven tussen de 15 -17 jaar als ze geluk hebben.
De moeder kijk me aan met een blik van “ HELP ONS “ ………..Maar we kunnen Niet helpen.
Het enige wat we kunnen is deze kinderen zo leuk mogelijk leven bieden.
Na een dag filmen zij de kinderen moe, en wij ook!
Nog even gestopt voor een bak ijs, dat hadden ze wel verdient.
S,avonds waren we uitgenodigd bij Jason (onze gastheer) voor een barbecue.
Leuk maar SAAI, we houden het vol tot 12 uur en houden dan voor gezien.
Weltrusten.
-
15 December 2011 - 20:38
Anitha Wagemans:
Hoi Jos,
Leuk om wat van jullie reis te lezen. Ik ben benieuwd hoe alle indrukken op John zullen zijn.
Tip: geniet van het zonnetje...
Hier is het koud, nat en het gaat SNEEUWEN -
15 December 2011 - 20:49
Marloes Kloosterboer:
Beste Jos,
Via via ben ik op jou waarbenjij.nu gekomen, wat ontzettend leuk om te lezen wat jij voor deze kinderen doet. Ik zit samen met twee andere Nederlandse studenten tot 14jan. in Brikama. We zijn op zoek naar sustaineble development projecten en plekken waar studenten een project kunnen opstarten of waar ze kunnen helpen. Bovendien ben ik zelf een student Social Work dus de doelgroep spreekt mij enorm aan. Zou het mogelijk zijn om in deze dagen langs te komen om te kijken? Ik lees dat je hier nog maar 6 dagen bent dus als het niet kan dan snap ik dat ook.
Vriendelijke groet,
Marloes Kloosterboer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley