week 6

Nog bedankt voor de leuke berichtjes en mail
Het is altijd leuk om iets van het thuisfront te horen.

Het is nu zaterdag en de school is een week dicht,en mijn familie is weer gezond thuis.
Alhoewel…..Mijn moeder heeft een dag na aankomst in Nederland haar been gebroken op 3 plaatsen!!! tijdens het ramen wassen.
Maar ondanks de pijn kan ze alleen maar over haar avonturen in Afrika praten.
Het was weer eens een week met veel overleg en wachten op de afspraken.
De Auto is op sterven na dood. Het carter is al 2 maal gelast, de vering is nu helemaal weg. 2 andere bougies erin, het start relais is vervangen maar werkt maar af en toe , de auto afzetten doen we door de accuklem los te halen en starten doet hij 50% op de startmotor en 50% door aanduwen.
Er is ons belooft dat het Subarubusje dinsdag “kenteken”klaar is, echter het zou mij verbazen als dit zo zou zijn.

Op vrijdag heb ik een meeting gehad met div.: hoogwaardigheids bekleders van onder wijs waaronder de “Permanent Secretary “ of state .
De mensen van de Methodisen-kerk waren hierbij aanwezig
Het was een moeizaam gesprek, omdat de mensen niet het gehele plaatje zien wat we voor hun kunnen betekenen.
Als je de mensen hier overvoerd met informatie dan zijn ze de helemaal de weg kwijt.
Er heerst hier meer een adhoc-mentaliteit dan lange termijnplanning.
Er wordt nu aan een document gewerkt voor de 3 partijen waar iedereen zich in kan vinden.


In de lodge wordt hard gewerkt , vandaag legt men de laatste hand aan de vloer voor de afwatering en het rolstoelvriendelijk maken van het geheel.

Vandaag zou de schilder on 10 uur beginnen met het schilderen van de poort en het logo van “Secondhome” echter als een goede Gambiaan betaamd kwam hij pas om 2 uur opdagen.
Later vandaag gaan we kijken voor een tweedehands bankstelletje voor onze manager Marie.
Marie en haar dochtertje Lizzie hebben donderdag hun intrek genomen in de lodge .
Haar hele bezit zit in 2 grote koffers, dus geen meubels ( of het zijn wel héél kleine meubels )
Het geld vliegt de deur uit, sommige dingen zijn hier duur zoals cement,hout, verf e.d.
Het zijn iedere keer kleine bedragen en in zijn geheel zal het ook wel meevallen en we dingen nu zelfs in de supermark af. En het werkt!! We krijgen nu zelfs korting.

De poort is nu maagdelijk wit en gereed voor ons logo en naam.
Vanavond is de stap avond, we besluiten naar “Biliy’s”te gaan eten .
Echter midden op de zandpad voor senegambia stopt de auto ermee, weer elektrische problemen.
Duwen is geen optie in het losse zand.
Daar stonden we dan in het donker , links en rechts komen er auto’s vast te zitten in het zand die we weer moeten aanduwen.
Sandra en Fey vinden een vriendelijke taxichauffeur die hun naar de lodge brengt om startkabels en elektriciteitsdraad te halen
Even later zijn ze terug met het spul, en ja hoor na het e.a overbruggen en kortsluiten rijden de weer, ik begin er zelfs handigheid in te krijgen.
De eigenaar is iemand die we achteraf kennen , het is de voormalig eigenaar van “Lunch in de Box”uit uden.
Als oude bekenden worden we ontvangen en het eten was goed en goedkoop.
Marie en lizzy hebben met ons mee gegeten en na het eten weer thuis gebracht.
De meiden en ik gaan nog even naar de “Aquarius”een dure nachtclub waar we weer voor niks binnen mogen.
Je lacht je helemaal soepel wat daar rond loopt, we raken met een Australiër in gesprek die zoals hij zegt de mede eigenaar van de “Kololiclub”is .
De” Koliliclub” is een van de duurste tenten in de buurt met een eigen golfbaan , en dat hij goed in de slappe was zit werd al gauw duidelijk , ook bleek hij in bezit te zijn van een privéjet.
Hij nodigt mij uit op de club om eens te praten over steun aan ons project “I am not bullshitting you” zei hij.
Volgende week zullen we het weten of hij écht is of een neppert die indruk wou maken.
Hij heeft ons wel de hele avond “vrijgehouden” én nog 700 dls gedoneerd.

De schilder die vandaag zou komen belt af.
Hij moest een geit gaan kopen voor tubaski, een islamfeest waar de geiten en bokken in Gambia niet naar uit kijken.
Dinsdag en woensdag gaat hier niks vanwege dit feest.
De meiden gaan zwemmen en ik probeer met Marie die niet helemaal 100% is het budget door te nemen.
Afijn een rustige dag vandaag,
Morgen beginnen we met de eindspurt naar de opening op 15 dec.

Nog leukom te vertellen...hier langs mij in het internetcafe zit een jonge gambiaan
Met een oudere vrouw te webcammen via MSN.Hoogstwaarschijnlijk haar sexmaatje.
Alleen kan hij geen woord typen en lezen ,dus zit er iemand langs die de vrouw allerlei lieve woordjes influisterd via het toesenborden zelf zit hij in delucht te typenalsof hij zelf bezig is.
Je blijft hier lachen.
Ook viel net weer de stroom uit voor de tweede keer, en ze hebben hier geen
Back-uppower

De meiden doen zeer goed werk en worden alom gewaardeerd door iedereen.
Fey , Sandra, willeke en Steffie
Zonder deze dames hadden we nooit zover gekomen.
De HAN Mag trots zijn op deze meiden .

Hun verhalen staan ook op WAARBENJIJ.NU

Tot volgende week

Jos.