Daar zijn we weer
Door: jos
Blijf op de hoogte en volg jos
12 Februari 2011 | Gambia, Kololi
Daar zijn we weer !
De vlucht was oke, ik had drie stoelen voor mezelf en aangezien dat ik een slechte nacht achter de rug had vond ik dat niet zo erg.
Eenmaal geland stonden Marie en Petry klaar om mij te verwelkomen.
Dit keer geen gesodemieter met de douane.
Even langs de garage van Ismaila om wat onderdelen af te geven.
De laatste keer was het nog in aanbouw, maar nu is het al een echte garage.
De arm van ismaila valt mij meteen op ( zie mijn vorige verslagen)
En ik voel meteen een nog een beetje woede opkomen , het had allemaal niet gehoeven als onze regering niet zo star was geweest.
Maar ja we praten altijd over hulp aan de derde wereld, MAAR als ze werkelijk wat kunnen doen ( wat ze overigens niets had gekost) laten ze het afweten.
Praten dat kunnen we met z’n alle wel!
Eenmaal in de lodge aangekomen vliegen de kinderen om de nek vooral Binta en Lizzy , en dat is logisch omdat ik niet met lege handen kom.
Een paar speelgoed telefoontjes en wat ander spul wat piept of licht geeft en ze zijn gelukkig.
Mijn oog valt meteen op Isiatou , het gaat steeds slechter met haar, en dat gaat met toch aan het hart. ze lijdt aan de ongeneeselijke ziekte "leukodystrofie" en zal over enkele jaren overlijden.
Maar ik heb een verrassing voor ze. Ze krijgt een nieuwe rolstoel.
Hij ligt nog ergens in onderdelen tussen de grote hoop in de schuur.
Dankzij Willy , een collega van mij hebben een stel rolstoelen gekregen die ik thuis nog heb aangepast voor Isatou.
Ik had nog geen accommodatie om te slapen, maar dat is hier niet zo’n probleem.Ik verblijf nu in “easy time” een lodge gerund door een Jason een echte Engelse rouwdouwer, het zou me niets verbazen als het een gevluchte hooligan zou zijn.
Na drie nachten in een kleine en donkere hut te hebben geslapen , ben ik verhuist naar een ruimere en lichtere hut verhuist aan het zwembad, ja jullie horen het goed ZWEMBAD!
Donderdag: een drukke dag, de nieuwe lodge goed bekijken, en daar mankeert toch nog het e.a. aan.
Petry is een droom, en heeft al veel werk verricht ze weet van aanpakken en heeft al veel respect geoogst bij de Secondhome familie.
We hebben een inventarisatie gemaakt en wat kleine reparaties verricht.
Sol moppert een beetje dat hij een maand niet is uitbetaalt tijdens zijn ziekte, ik zei dat we hetzelfde kunnen doen als in Nederland , en dat is 40% van zijn loon in houden als verzekering, dan krijgt hij de volgende keer als hij ziek is 70% uitbetaalt.
Echter dat vond hij niet zo’n goed idee.
Dus daar zijn we ook weer van af.
Vrijdag: een dag van repareren, rolstoelen, een ziekenhuisbed voor Isiatou in elkaar zetten, de driewieller repareren enz:
Het huis zat vol met 40 watt lampen, op een paar na zijn ze nu vervangen door Energie zuinige lampen, stroom kost hier meer dan in Nederland!
Afijn ik zie eruit als een schoen.
Na een heerlijke “warme” douche, ja jullie horen het goed! EEN WARME DOUCHE!
Gaan Petry en ik samen wat eten bij Mandela’s , Marie was te moe.
Nog een paar Julbrew,s bij de Choshaan met live muziek op de voorgrond en dan naar bed.
Zaterdag: 11 uur heb ik een afspraak met Yousupha de Loco burgemeester van Kanifing
Een district waar heel veel mensen wonen, en waar Secondhome ook onder valt.
Hij is tevens voorzitter van ons Gambiaans bestuur .
Ik heb hem pas goed leren kennen op een congres in Roterdam , een goeie kerel met het hart op de juiste plek.
We zijn nog samen naar Yundum gereden om Ismaila te bezoeken, maar die was net weg naar een familielid die bevallen was van een gezonde zoon.
Dan maar naar Bini’s, dar hebben ze draadloos internet en kan ik mijn post ophalen en eventjes “ Skypen” met het thuisfront.
En jawel hoor!! Heleen en Petra zijn online en buurten dat het een lieve lust is, heel veel goede berichten over de Gambiadag 16 april en het benefiet concert voor Secondhome.
Erg leuk om te horen.
Nog even langs Mariama’s Kapsalon geweest, ziet er leuk uit maar de klandizie laat het nog afweten.
Zelf was ze ziek en lag thuis op bed, ik belde haar op en ze baalde als een stekker.
Volgende keer beter.
Vanavond gaan de Dames naar de “Duplex” een nieuwe discotheek in de buurt, ik denk dat ik dit keer maar eens oversla en naar Bini’s ga .
Morgen op bezoek bij Betsy en Ismaila en we zijn uitgenodigd voor het eten.
De vlucht was oke, ik had drie stoelen voor mezelf en aangezien dat ik een slechte nacht achter de rug had vond ik dat niet zo erg.
Eenmaal geland stonden Marie en Petry klaar om mij te verwelkomen.
Dit keer geen gesodemieter met de douane.
Even langs de garage van Ismaila om wat onderdelen af te geven.
De laatste keer was het nog in aanbouw, maar nu is het al een echte garage.
De arm van ismaila valt mij meteen op ( zie mijn vorige verslagen)
En ik voel meteen een nog een beetje woede opkomen , het had allemaal niet gehoeven als onze regering niet zo star was geweest.
Maar ja we praten altijd over hulp aan de derde wereld, MAAR als ze werkelijk wat kunnen doen ( wat ze overigens niets had gekost) laten ze het afweten.
Praten dat kunnen we met z’n alle wel!
Eenmaal in de lodge aangekomen vliegen de kinderen om de nek vooral Binta en Lizzy , en dat is logisch omdat ik niet met lege handen kom.
Een paar speelgoed telefoontjes en wat ander spul wat piept of licht geeft en ze zijn gelukkig.
Mijn oog valt meteen op Isiatou , het gaat steeds slechter met haar, en dat gaat met toch aan het hart. ze lijdt aan de ongeneeselijke ziekte "leukodystrofie" en zal over enkele jaren overlijden.
Maar ik heb een verrassing voor ze. Ze krijgt een nieuwe rolstoel.
Hij ligt nog ergens in onderdelen tussen de grote hoop in de schuur.
Dankzij Willy , een collega van mij hebben een stel rolstoelen gekregen die ik thuis nog heb aangepast voor Isatou.
Ik had nog geen accommodatie om te slapen, maar dat is hier niet zo’n probleem.Ik verblijf nu in “easy time” een lodge gerund door een Jason een echte Engelse rouwdouwer, het zou me niets verbazen als het een gevluchte hooligan zou zijn.
Na drie nachten in een kleine en donkere hut te hebben geslapen , ben ik verhuist naar een ruimere en lichtere hut verhuist aan het zwembad, ja jullie horen het goed ZWEMBAD!
Donderdag: een drukke dag, de nieuwe lodge goed bekijken, en daar mankeert toch nog het e.a. aan.
Petry is een droom, en heeft al veel werk verricht ze weet van aanpakken en heeft al veel respect geoogst bij de Secondhome familie.
We hebben een inventarisatie gemaakt en wat kleine reparaties verricht.
Sol moppert een beetje dat hij een maand niet is uitbetaalt tijdens zijn ziekte, ik zei dat we hetzelfde kunnen doen als in Nederland , en dat is 40% van zijn loon in houden als verzekering, dan krijgt hij de volgende keer als hij ziek is 70% uitbetaalt.
Echter dat vond hij niet zo’n goed idee.
Dus daar zijn we ook weer van af.
Vrijdag: een dag van repareren, rolstoelen, een ziekenhuisbed voor Isiatou in elkaar zetten, de driewieller repareren enz:
Het huis zat vol met 40 watt lampen, op een paar na zijn ze nu vervangen door Energie zuinige lampen, stroom kost hier meer dan in Nederland!
Afijn ik zie eruit als een schoen.
Na een heerlijke “warme” douche, ja jullie horen het goed! EEN WARME DOUCHE!
Gaan Petry en ik samen wat eten bij Mandela’s , Marie was te moe.
Nog een paar Julbrew,s bij de Choshaan met live muziek op de voorgrond en dan naar bed.
Zaterdag: 11 uur heb ik een afspraak met Yousupha de Loco burgemeester van Kanifing
Een district waar heel veel mensen wonen, en waar Secondhome ook onder valt.
Hij is tevens voorzitter van ons Gambiaans bestuur .
Ik heb hem pas goed leren kennen op een congres in Roterdam , een goeie kerel met het hart op de juiste plek.
We zijn nog samen naar Yundum gereden om Ismaila te bezoeken, maar die was net weg naar een familielid die bevallen was van een gezonde zoon.
Dan maar naar Bini’s, dar hebben ze draadloos internet en kan ik mijn post ophalen en eventjes “ Skypen” met het thuisfront.
En jawel hoor!! Heleen en Petra zijn online en buurten dat het een lieve lust is, heel veel goede berichten over de Gambiadag 16 april en het benefiet concert voor Secondhome.
Erg leuk om te horen.
Nog even langs Mariama’s Kapsalon geweest, ziet er leuk uit maar de klandizie laat het nog afweten.
Zelf was ze ziek en lag thuis op bed, ik belde haar op en ze baalde als een stekker.
Volgende keer beter.
Vanavond gaan de Dames naar de “Duplex” een nieuwe discotheek in de buurt, ik denk dat ik dit keer maar eens oversla en naar Bini’s ga .
Morgen op bezoek bij Betsy en Ismaila en we zijn uitgenodigd voor het eten.
-
12 Februari 2011 - 22:39
Heleen:
Eindelijk een verslag! Fijn dat je het naar je zin hebt daar. Niet te hard werken (en niet te vaak lelijk doen). Hou onze naam in ere daar, vooral bij Binnie's natuurlijk. Groeten aan iedereen en heel veel liefs! -
13 Februari 2011 - 11:12
Susanne:
we volgen weer, veel plezier. -
14 Februari 2011 - 14:23
Anouk:
Papa!!!! even onder werktijd je verslag gelezen haha altijd leuk!.
xxx -
14 Februari 2011 - 21:24
Wiep:
Haha papa het klinkt weer alsof je nooit meer naar huis wil ;-) duss dan is het goed he! Heb je nog niet online gezien op Skype, snap er sowieso de ballen niet van. :-)
xx -
15 Februari 2011 - 16:15
Willeke:
Jos Duplex is niet nieuw is er al een jaar ;-) Je loopt echt achter.. Mariamma is zoals ik haar ken ziek zwak misselijk of geen zin, sorry Jos.. Doe de schatjes van kinderen daar de groetjes en heel veel knuffels van mij.. Hoop dat ik langs kan komen in t voorjaar.. En bekijk www.wiep4charity.nl eens.. -
29 Maart 2011 - 07:31
Annet:
Hoi Jos,
Ontdek (nu pas) je reisverslagen. Mooi om dit allemaal te lezen! En.... beter laat als nooit.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley