Zegeningen en standbeelden
Door: Jos Laurenssen
Blijf op de hoogte en volg jos
10 December 2011 | Gambia, Kololi
Donderdag 8 dec,
Na een kop koffie ( in een bierpul) te hebben gehad gaan we naar de lodge.
Met vereende krachten hebben we de antenne gerepareerd.
Het is nog niet alles maar hij doet het.
Dan nog even naar school en daar treffen we Jeff.
Jeff is runt een school annex “home” voor verstandelijk gehandicapten.
Maar Jeff doet dat op zijn eigen wijze en heeft daarom altijd geld tekort.
Hij zou graag “ gesponsorde “ kinderen hebben maar dat wil nog niet zo vlotten.
Marie was weg voor de verzekering te regelen, nou dat is dan gedeeltelijk gelukt.
De verzekering klopt, en de belasting stickers zijn van vorig jaar.
Dus ze moet volgende week weer terug om dit recht te zetten.
Die avond had ik een afspraak met de verhuurdster van ons huis.
Een geweldig leuk en lief mens.
Ik heb haar een voorstel gedaan en wacht nu op antwoord of een tegenbod.
Ze moet dit bespreken met haar man die nu niet aanwezig is.
Onze Geert heeft het moeilijk, de communicatie tussen Marie en hem wil niet erg vlotten, en de taalbarriere diet er geen goed aan.
Marie vraagt aan mij om morgen te tolken om te e.a duidelijk te krijgen.
S’avonds weer naar de strip, en het wordt WEER laat.
Vrijdag 9 Dec.
Ontbijt op de lodge, er komt een ambulance aanrijden met geert erin.
Wat schets onze verbazing….. ik hoef niet meer te tolken… de bom tussen Marie en Geert is gebarsten.
Jammer we mochten geert graag.
Geert gaat nu slapen bij een ziekenhuisje wat verderop.
13:00uur de kinderen zijn thuis en we brengen ze terug naar hun ouders.
Onderweg pikken we nog een oude man op die naar de moskee wil om te bidden.
Bij de moskee helpen we hem uitstappen en wil ons 5 dallasi beltalen.
Dat hoeft niet, maken we hem duidelijk.
En weer worden we gezegend, nog even en we worden hier heilig verklaard en krijgen een standbeeld.
We worden hartelijk ontvangen door de familie van Isatou en Cherno en
Laten de kinderen achter bij hun familie.
Buba zit nog in de auto. Autorijden vindt hij leuk en ontspant hem.
Bij Buba,s compount aangekomen treffen we een buurman die nieuws gierig wat Buba nu eigenlijk mankeert.
Buba is een “kernautist” die weinig of geen contact heeft met de buitenwereld.
De man luistert aandachtig naar ons verhaal en voor hem worden sommige dingen ineens duidelijk.
Weer worden we gezegend , ja dat standbeeld komt er!!!
De avond is wel lachen.
Ik laat John de “ foute” tenten zien van Gambia waaronder de “WOW”
Eens maar NOOIT weer’ dit waren de woorden van John.
Och… ik vond het nogal mee vallen…..
We eindigen de avond (weer) bij Binni,s
Na een kop koffie ( in een bierpul) te hebben gehad gaan we naar de lodge.
Met vereende krachten hebben we de antenne gerepareerd.
Het is nog niet alles maar hij doet het.
Dan nog even naar school en daar treffen we Jeff.
Jeff is runt een school annex “home” voor verstandelijk gehandicapten.
Maar Jeff doet dat op zijn eigen wijze en heeft daarom altijd geld tekort.
Hij zou graag “ gesponsorde “ kinderen hebben maar dat wil nog niet zo vlotten.
Marie was weg voor de verzekering te regelen, nou dat is dan gedeeltelijk gelukt.
De verzekering klopt, en de belasting stickers zijn van vorig jaar.
Dus ze moet volgende week weer terug om dit recht te zetten.
Die avond had ik een afspraak met de verhuurdster van ons huis.
Een geweldig leuk en lief mens.
Ik heb haar een voorstel gedaan en wacht nu op antwoord of een tegenbod.
Ze moet dit bespreken met haar man die nu niet aanwezig is.
Onze Geert heeft het moeilijk, de communicatie tussen Marie en hem wil niet erg vlotten, en de taalbarriere diet er geen goed aan.
Marie vraagt aan mij om morgen te tolken om te e.a duidelijk te krijgen.
S’avonds weer naar de strip, en het wordt WEER laat.
Vrijdag 9 Dec.
Ontbijt op de lodge, er komt een ambulance aanrijden met geert erin.
Wat schets onze verbazing….. ik hoef niet meer te tolken… de bom tussen Marie en Geert is gebarsten.
Jammer we mochten geert graag.
Geert gaat nu slapen bij een ziekenhuisje wat verderop.
13:00uur de kinderen zijn thuis en we brengen ze terug naar hun ouders.
Onderweg pikken we nog een oude man op die naar de moskee wil om te bidden.
Bij de moskee helpen we hem uitstappen en wil ons 5 dallasi beltalen.
Dat hoeft niet, maken we hem duidelijk.
En weer worden we gezegend, nog even en we worden hier heilig verklaard en krijgen een standbeeld.
We worden hartelijk ontvangen door de familie van Isatou en Cherno en
Laten de kinderen achter bij hun familie.
Buba zit nog in de auto. Autorijden vindt hij leuk en ontspant hem.
Bij Buba,s compount aangekomen treffen we een buurman die nieuws gierig wat Buba nu eigenlijk mankeert.
Buba is een “kernautist” die weinig of geen contact heeft met de buitenwereld.
De man luistert aandachtig naar ons verhaal en voor hem worden sommige dingen ineens duidelijk.
Weer worden we gezegend , ja dat standbeeld komt er!!!
De avond is wel lachen.
Ik laat John de “ foute” tenten zien van Gambia waaronder de “WOW”
Eens maar NOOIT weer’ dit waren de woorden van John.
Och… ik vond het nogal mee vallen…..
We eindigen de avond (weer) bij Binni,s
-
10 December 2011 - 15:02
Heleen:
Hoe ga je je dan laten noemen? Heilige Jos van Zilland klinkt best goed toch? Als ik het zo lees, kun je straks meteen aan een Detox-kuurtje beginnen...... Ik wist trouwens niet eens dat de WOW zo fout was. Willeke en de rest zaten daar elke week...... -
11 December 2011 - 20:32
Wim:
Bel ik een keer naar Zeeland na een jaar en dan ben je niet thuis, en waar ben je dan in Gambia...
Ik hoop dat je weer een leuke tijd zal hebben. groetjes Wim -
12 December 2011 - 15:02
Eric:
He Jos,
Leuk om dit reisverslag te lezen.
Is in ieder geval beter dan Bounty's maken.
Veel succes met alle dingen daar.
Wij blijven dit volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley