week 4-5
Door: jos
Blijf op de hoogte en volg jos
02 December 2008 | Gambia, Kololi
Zondag ,
Meiden gaan zwemmen en ik werk wat bij aan de logde en boekhouding.
Deze week ga ik een beetje samenvatten omdat ik het gewoonweg te druk heb gehad.
Dit is de week dat alle kapot gaat.
Zoals: de pomp die voor de waterdruk zorgt als de waterleidingsmaatschapij weer een geen druk geeft.
De koelkast/diepvriezer is stuk, maar is inmiddels weer vervangen door een tweedehandse koelkast
Voor 5000 dls .
We zijn nu trotse bezitters van een werkende Liebherr en eindelijk weer koel water.
We moesten wel een een “fan”en een apparaat erbij kopen die de piekspanningen reguleert
Voor de garantie.
Maandag begint Ismaila met de reparaties aan de vloeren en waterafvoer, ik wil dat dit deze week is afgewerkt.
Dat klusje is door 4 man bijna geklaard, er ligt bij ons achter in de straat nog wel een 5 kuub zand voor de vloeren en het “speeltuintje”in de lodge.
Een aanhangertje zand daar doen ze hier niet aan.
We hebben vanaf maandag div: intake-gesprekken gehad in div: plaatsen in de regio.
We waren bijvoorbeeld in tanjin bij een meisje dat we al een paar jaar miste op de school.
Ze liep op haar knietjes en heeft geen handjes, alleen een soort van duimpjes.
Echter toen we haar weer zagen m.n. Willeke vloog ze haar en Sandra meteen om de nek.
Mariama heet ze , en zit nu op het reguliere onderwijs.
Ze woont in een liefdevolle omgeving en heeft geen verstandelijke beperking.
Wonen in de lodge is dan geen optie voor haar.
Wel hebben we in Banjul wat schrijnende gevallen gezien van mensen die op het randje leven onder erbarmelijke omstandigheden, Golfplaten hut, geen stromend water of elektriciteit en wonend langs een open riool met 12 mensen op 40 m2.
Het betreft een familie die al een jongen op school hebben: “Louis” de jongen wordt slecht verzorgd en dat is dan ook geen wonder.
De jongen leeft het merendeel op straat als hij niet op school zit en zit onder de kleine wondjes die de vliegen aantrekken, een kandidaat voor de logde dus.
Ook nemen we 2 kinderen in uit één gezin met 3 gehandicapten kinderen , leuk gezin wonend op het platteland een uur rijden van de logde richting Yundum.
De ouders hadden ze al aangemeld op school maar er is geen vervoer mogelijk omdat het meisje dubbel gehandicapt is, en er lopen daar geen busjes.
De koelkast is niet helemaal oké, hij slaat niet af en blijft maar door lopen.
Het is maar goed dat we “garantie “ hebben.
De pomp die was doorgebrand hebben moeten vervangen omdat er te weinig druk op het systeem zat om de tank te vullen.
Ismaila heeft de halve zaterdag gewerkt om dit weer in orde te krijgen, ik zal jullie het hele verhaal maar besparen.
Je lacht je soepel hoe ze hier de dingen voor elkaar krijgen, maar ze krijgen het WÉL voor elkaar.
Tot grote vreugde van de meiden en onze gasten Pim en Karin die vrijdag hier zijn aangekomen met hun Subaru busje, eindelijk weer douchen.
Karin en Pim zijn deelnemers aan de Amsterdam-Dakar Challenge en schenken hun busje aan “secondhome”. Het busje zal bij ons dienst gaan doen voor het vervoer van de kinderen, omdat het busje 4-wiel is aangedreven en op benzine loopt is dit een dubbel voordeel.
Soms is er hier wel enkele weken geen diesel of benzine, maar meestal is wel een van de twee.
En de Peugotbus is een diesel dus we zullen dan niet gauw vast zitten met bandstof.
Deze Subarubusjes brengen hier niets op , omdat er geen onderdelen te krijgen zijn.
Gelukkig voor ons hebben we Tonnie van Deijne aan onze zijde waar we alle onderdelen krijgen die eventueel in de toekomst nodig zullen zijn.
Het zand ligt nog op de weg achter ons en de buurt begint te klagen, Vandaag ( zondag) gaan de vloersmeerders weer aan het werk om aan de voorzijde de vloeren te repareren zodat het water in de toekomst niet meer blijft staan, en het speeltuintje voorzien van zand.
We hebben een sponsor gevonden voor de schommel, de familie Piepers en Laurenssen.
Ja hoor mijn Familie.
Woensdag zijn mijn moeder van 73 , 2 dochters , Anouk en wiep met hun vriendjes Michel en Ivo en mijn vriendin Pom aangekomen.
Ze hebben in korte tijd behoorlijk wat indrukken opgedaan van het land, en dat kan wel eens overweldigend zijn. Mijn moeder geniet met volle teugen en vindt alles leuk hier.
Zelfs toen we in de “Lamin lodge”zaten te eten en de apen het eten van de bord af roofde.
Het is nu maandag 1 Dec.
09:00 uur afsprak met de minister van onderwijs, de auto vertikt het en het ziet er naar uit dat we te laat komen op school en ik op de afspraak met de minister.
Een elektrisch probleem, contactslot hoogst waarschijnlijk. Met wat morrelen aan wat stekkers en relais doet hij het weer .
Helaas een half uur te laat, echter de minister was nog veel later die kwam pas op 10 uur opdagen.
Het werd al gauw duidelijk dat ze niet mee willen werken wat betreft de lopende kosten, maar wel wat betreft het schenken van grond en het belasting en custom-free containers laten komen als de winst maar naar de school of “Secondhome”gaat.
Om het Subaru-busje even op kenteken te zetten zal ook niet meevallen ,ook hier heb je te maken met bureaucratie .
Na het gesprek heeft het 30 minuten geduurd voordat ik weer op school was omdat de auto elke 50 meter stopte. (Normaal duurt het 5 minuten)
Het relais wat er voor moet zorgen dat de auto blijft lopen is naar zijn grootje.
Met behulp van een paar startkabels heb ik het relais overbrugt , en nu moet ik de auto staren en afzetten door de klemmen die van onder uit de motorkap , en door de zijraam weer naar binnen komen kort te sluiten.
Zelfs de gambianen lachen zich soepel als ze dit zien, MAAR HET WERKT!! En we zijn weer mobiel.
De meiden en mijn “schoonzoons “zijn vandaag bezig geweest met het Hout en metaal lokaal bezig geweest.
De luiken sluiten weer, dus we kunnen beginnen met de inrichting.
Marie gaat mee naar de lodge om wat dingen nog door te praten voor de meeting van morgenvroeg op school.
We hebben inmiddels een nieuwe gast en dat is Jan.
Jan is ook met de Amsterdam-Dakar challenge meegereden en verblijft nu bij ons in de lodge.
De vloeren leggers zijn nog steeds bezig, de speel plaats ia bijna kei-vrij en de lasser heeft de opdracht gekregen voor het maken van een schommel .
De kunstschilder die ik zo goed vindt komt donderdag kijken of hij onze naam en logo op de muur kan schilderen.
Meiden gaan zwemmen en ik werk wat bij aan de logde en boekhouding.
Deze week ga ik een beetje samenvatten omdat ik het gewoonweg te druk heb gehad.
Dit is de week dat alle kapot gaat.
Zoals: de pomp die voor de waterdruk zorgt als de waterleidingsmaatschapij weer een geen druk geeft.
De koelkast/diepvriezer is stuk, maar is inmiddels weer vervangen door een tweedehandse koelkast
Voor 5000 dls .
We zijn nu trotse bezitters van een werkende Liebherr en eindelijk weer koel water.
We moesten wel een een “fan”en een apparaat erbij kopen die de piekspanningen reguleert
Voor de garantie.
Maandag begint Ismaila met de reparaties aan de vloeren en waterafvoer, ik wil dat dit deze week is afgewerkt.
Dat klusje is door 4 man bijna geklaard, er ligt bij ons achter in de straat nog wel een 5 kuub zand voor de vloeren en het “speeltuintje”in de lodge.
Een aanhangertje zand daar doen ze hier niet aan.
We hebben vanaf maandag div: intake-gesprekken gehad in div: plaatsen in de regio.
We waren bijvoorbeeld in tanjin bij een meisje dat we al een paar jaar miste op de school.
Ze liep op haar knietjes en heeft geen handjes, alleen een soort van duimpjes.
Echter toen we haar weer zagen m.n. Willeke vloog ze haar en Sandra meteen om de nek.
Mariama heet ze , en zit nu op het reguliere onderwijs.
Ze woont in een liefdevolle omgeving en heeft geen verstandelijke beperking.
Wonen in de lodge is dan geen optie voor haar.
Wel hebben we in Banjul wat schrijnende gevallen gezien van mensen die op het randje leven onder erbarmelijke omstandigheden, Golfplaten hut, geen stromend water of elektriciteit en wonend langs een open riool met 12 mensen op 40 m2.
Het betreft een familie die al een jongen op school hebben: “Louis” de jongen wordt slecht verzorgd en dat is dan ook geen wonder.
De jongen leeft het merendeel op straat als hij niet op school zit en zit onder de kleine wondjes die de vliegen aantrekken, een kandidaat voor de logde dus.
Ook nemen we 2 kinderen in uit één gezin met 3 gehandicapten kinderen , leuk gezin wonend op het platteland een uur rijden van de logde richting Yundum.
De ouders hadden ze al aangemeld op school maar er is geen vervoer mogelijk omdat het meisje dubbel gehandicapt is, en er lopen daar geen busjes.
De koelkast is niet helemaal oké, hij slaat niet af en blijft maar door lopen.
Het is maar goed dat we “garantie “ hebben.
De pomp die was doorgebrand hebben moeten vervangen omdat er te weinig druk op het systeem zat om de tank te vullen.
Ismaila heeft de halve zaterdag gewerkt om dit weer in orde te krijgen, ik zal jullie het hele verhaal maar besparen.
Je lacht je soepel hoe ze hier de dingen voor elkaar krijgen, maar ze krijgen het WÉL voor elkaar.
Tot grote vreugde van de meiden en onze gasten Pim en Karin die vrijdag hier zijn aangekomen met hun Subaru busje, eindelijk weer douchen.
Karin en Pim zijn deelnemers aan de Amsterdam-Dakar Challenge en schenken hun busje aan “secondhome”. Het busje zal bij ons dienst gaan doen voor het vervoer van de kinderen, omdat het busje 4-wiel is aangedreven en op benzine loopt is dit een dubbel voordeel.
Soms is er hier wel enkele weken geen diesel of benzine, maar meestal is wel een van de twee.
En de Peugotbus is een diesel dus we zullen dan niet gauw vast zitten met bandstof.
Deze Subarubusjes brengen hier niets op , omdat er geen onderdelen te krijgen zijn.
Gelukkig voor ons hebben we Tonnie van Deijne aan onze zijde waar we alle onderdelen krijgen die eventueel in de toekomst nodig zullen zijn.
Het zand ligt nog op de weg achter ons en de buurt begint te klagen, Vandaag ( zondag) gaan de vloersmeerders weer aan het werk om aan de voorzijde de vloeren te repareren zodat het water in de toekomst niet meer blijft staan, en het speeltuintje voorzien van zand.
We hebben een sponsor gevonden voor de schommel, de familie Piepers en Laurenssen.
Ja hoor mijn Familie.
Woensdag zijn mijn moeder van 73 , 2 dochters , Anouk en wiep met hun vriendjes Michel en Ivo en mijn vriendin Pom aangekomen.
Ze hebben in korte tijd behoorlijk wat indrukken opgedaan van het land, en dat kan wel eens overweldigend zijn. Mijn moeder geniet met volle teugen en vindt alles leuk hier.
Zelfs toen we in de “Lamin lodge”zaten te eten en de apen het eten van de bord af roofde.
Het is nu maandag 1 Dec.
09:00 uur afsprak met de minister van onderwijs, de auto vertikt het en het ziet er naar uit dat we te laat komen op school en ik op de afspraak met de minister.
Een elektrisch probleem, contactslot hoogst waarschijnlijk. Met wat morrelen aan wat stekkers en relais doet hij het weer .
Helaas een half uur te laat, echter de minister was nog veel later die kwam pas op 10 uur opdagen.
Het werd al gauw duidelijk dat ze niet mee willen werken wat betreft de lopende kosten, maar wel wat betreft het schenken van grond en het belasting en custom-free containers laten komen als de winst maar naar de school of “Secondhome”gaat.
Om het Subaru-busje even op kenteken te zetten zal ook niet meevallen ,ook hier heb je te maken met bureaucratie .
Na het gesprek heeft het 30 minuten geduurd voordat ik weer op school was omdat de auto elke 50 meter stopte. (Normaal duurt het 5 minuten)
Het relais wat er voor moet zorgen dat de auto blijft lopen is naar zijn grootje.
Met behulp van een paar startkabels heb ik het relais overbrugt , en nu moet ik de auto staren en afzetten door de klemmen die van onder uit de motorkap , en door de zijraam weer naar binnen komen kort te sluiten.
Zelfs de gambianen lachen zich soepel als ze dit zien, MAAR HET WERKT!! En we zijn weer mobiel.
De meiden en mijn “schoonzoons “zijn vandaag bezig geweest met het Hout en metaal lokaal bezig geweest.
De luiken sluiten weer, dus we kunnen beginnen met de inrichting.
Marie gaat mee naar de lodge om wat dingen nog door te praten voor de meeting van morgenvroeg op school.
We hebben inmiddels een nieuwe gast en dat is Jan.
Jan is ook met de Amsterdam-Dakar challenge meegereden en verblijft nu bij ons in de lodge.
De vloeren leggers zijn nog steeds bezig, de speel plaats ia bijna kei-vrij en de lasser heeft de opdracht gekregen voor het maken van een schommel .
De kunstschilder die ik zo goed vindt komt donderdag kijken of hij onze naam en logo op de muur kan schilderen.
-
02 December 2008 - 20:59
Albert Voet:
Jos, je technische kennis die je in Nederland hebt opgedaan komt je nu goed van pas. Fantastisch om het horen.
Succes en de groetjes,
Albert Voet -
04 December 2008 - 14:18
Pim En Karin:
Dag Jos, leuke website hoor! Alles OK? Wij zijn nog een beetje moe, maar voldaan. Natte sneeuw hier. Hopelijk lukt het invoeren van de lap-jap.
Zou je ons dan evt. een duidelijke foto kunnen sturen van het busje voor de school, liefst met de kids erbij. En van de naam van de school op de muur? Dat waren we vergeten nl.
Hopelijk kunnen jullie nog wat werk verzetten, voordat je weer naar Nederland gaat.
Bedankt voor je gastvrijheid en hopelijk tot mails/ziens! How Doe
Pim & Karin -
04 December 2008 - 14:19
Pim & Karin:
Vergat nog te vragen om de meiden te groeten en ons mail-adres: karinpim@home.nl DOE -
04 December 2008 - 19:13
Stephan:
Ha die Jos, eindelijk effe tijd om een berichtje naar je te schrijven. Zo te lezen gaat het met ups en downs. Maar dat zal jou niet deren. Hier is het op het moment wat rustig en de proces mannen moeten mee inpakken. Je kunt het je eigen wel voorstellen erg gezellig.
Martien en ik hebben het regelmatig over je maar verder was het nog niet gekomen. Hier is het nu rond het vriespunt en natte sneeuw. Volgende week hebben we kerstdiner en ik ben benieuwd wat we krijgen. Wel je ziet wel dat ik geen meester in de berichtjes schrijven ben maar ik zie je snel.
Groetjes Stephan -
07 December 2008 - 18:06
John:
Hopelijk kun je flink wat spullen lospeuteren van de Challengers.
Ben blij dat je Familie er intussen ook is en wens ze een prettig verblijf.
Is wel lache met je startkabels hé??!!
Ga zo maar door ... komt alles goed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley