bureaucratie viert hoogtij

Zondag 13 feb. 11

Een dag van rust , lekker uitslapen en vanmiddag naar Betsy en Ismaila toe .
We zijn uitgenodigd om te komen eten.
We treffen daar Jerry aan en nog een ander jong stel die bij betsy verblijven Jerry wil zich hier gaan vestigen, het ander stel is net terug van Dakar met nogal nare ervaringen aldaar.
Ze zijn lastig gevallen en bestolen door 3 Sengalese mannen.
Het was een gezellige avond met veel verhalen.

Maandag 14 feb.

Vandaag naar Banjul met Petry en Judith voor hun verlenging van hun visum.
Echter bij de “Denton” brug aangekomen worden we aan de kant gezet door de militairen en willen onze paspoorten zien.
Probleem dus: ik heb mijn paspoort niet bij en die van Petry en Judith staan niet de juiste stempels in, daarvoor zijn we namelijk hier.
Problemen alom dus.
Ik besluit Mr. Good te bellen van de Methodisten en geef de telefoon aan de militair.
Ik denk: ze zoeken het maar uit samen.
Na wat gebakkelei mochten weer door rijden.
Niets gaat hier snel en na wat gegeten te hebben rijden we weer terug.
Wel heb ik nog een afspraak met de Bisschop kunnen regelen.
Tijdens het eten komen we betsy en Jerry tegen, die moesten ook nog papieren regelen op het ministerie.
Daarna zijn Petry en ik naar KMC gegaan om te vragen aan Youspha hoe het staat met de vergadering met het plaatselijk bestuur.
De veradering is nu op Zondagmiddag.
In de lodge komt men erachter dat er geen houtkool meer is, en Marie vraagt of ik naar Serrkunda wil rijden om dat te halen, eigenlijk was ik dat niet van plan maar in de buurt zit ook een shop waar ik misschien ons gasstel kan laten ombouwen op flessengas.
Dus ik denk 2 vliegen in een klap dus ….. toemaar.
Na 1.5 uur hadden houtskool (die is de helft duurder dan vorig jaar) en een omgebouwd gasstel.
Ik had te weinig geld bij voor een verdeler en een fles dus dat zien we later wel weer.
Terug naar de lodge waar onze kindertjes al scheel keken van de honger.
Bijna de gehele avond zaten we zonder elektra, en de kinderen brengen we met kaarsen naar bed.
Isatou trots in haar nieuwe bed, en het duurt niet lang voordat ze slapen.
Even nog naar Bini’s om te Skypen met de familie En een koud biertje.
Marie kwam met nog meer eten aanzetten wat ik van Ina had gekregen.
Ina is een lerares op school, een lieve dame met nogal wat overgewicht, het zou me niet verbazen als in de richting van de 200 KG gaat.
Na een paar pilsjes leg ik de pannen erop en ga terug naar mijn luxe hut.